Είναι ένα αρχαίο δημητριακό που δεν θα πρέπει να συγχέεται με το κοινό σιτάρι . Είναι ένα από τα αρχαιότερα σιτάρια που αναφέρονται στη Βίβλο και χρονολογείται περίπου στα 10.000 έτη. Καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Περσία και αποτελούσε βασική τροφή για ανθρώπους και ζώα, ενώ σύντομα κατέκλυσε την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Σε αντίθεση με το κοινό σιτάρι που αποφλοιώνεται εύκολα , οι κόκκοι του Ντίνκελ χρειάζονται ειδική επεξεργασία για να αποφλοιωθούν. Η αδιαπέραστη εξωτερική φλούδα τους, επιτρέπει την ανάπτυξη ενός λεπτότερου, ντελικάτου, υδροδιαλυτού πυρήνα μέσα στον οποίο αναπτύσσονται και διατηρούνται βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, καθιστώντας το σιτάρι αυτό αποδοτικό στην καλλιέργεια αλλά και πολύ θρεπτικό για την υγεία. Το σκληρό περίβλημα του κόκκου προστατεύει το σιτάρι από τους ρύπους και τα έντομα του περιβάλλοντος, ενώ λειτουργεί σαν προστατευτικό φράγμα που συντελεί στην διατήρηση των θρεπτικών ουσιών στον πυρήνα του.
Αποτελεί άμεση πηγή φυτικών ινών και περιέχει έχει σημαντικά ποσά υδατοδιαλυτών βιταμινών. Η περιεκτικότητα του σε πρωτεΐνη, είναι από 10 έως 25% μεγαλύτερη σε σχέση τις υπόλοιπες ποικιλίες του σιταριού. Η περιεκτικότητα αυτή κυμαίνεται ανάλογα με την καλλιέργεια, τις συνθήκες του περιβάλλοντος αλλά και την εποχή συγκομιδής του. Περιέχει σημαντικά ποσοστά σιδήρου, μαγνησίου, ψευδαργύρου καθώς και ωφέλιμων λιπαρών οξέων.
